Το κάπνισμα είναι ίσως από τις πιο επικίνδυνες συμπεριφορές του σύγχρονου ανθρώπου. Οι βλαπτικές επιδράσεις του τόσο στην ανθρώπινη υγεία όσο και στην ποιότητα της ζωής είναι πλέον τεκμηριωμένη από πολύχρονες έρευνες που ξεκίνησαν περίπου στη δεκαετία του 1960 όταν η παγκόσμια ιατρική κοινότητα άρχισε να συσχετίζει τη χρήση του τσιγάρου με βλαπτικές συνέπειες στη λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού.

Με το δεύτερο χρόνο της ανάπτυξης του βρέφους η εξέλιξη αφορά περισσότερο την κινητική δραστηριότητα. Η δυνατότητα να χρησιμοποιήσει το σώμα του, του επιτρέπει να δρα πάνω στο περιβάλλον και να μιμείται όχι μόνο τις κουβέντες αλλά και τις κινήσεις των ενηλίκων.

Oι εκπαιδευτικοί μέσα από την καθημερινή αλληλεπίδραση με τους μαθητές μέσω της διδασκαλίας και της επαφής που αναπτύσσουν μαζί τους μπορούν να τους προσφέρουν ένα νόημα και όραμα ζωής για το σήμερα και το αύριο, απαραίτητες προϋποθέσεις για την προστασία τους από κάθε είδους εξάρτηση και αυτοκαταστροφική συμπεριφορά. Στο συγκεκριμένο άρθρο θα εξετάσουμε πώς κατά κάποιο τρόπο μπορούν να ξεπερασθούν κάποια προβλήματα που προκύπτουν κατά την διαδικασία της διδασκαλίας, αναγνωρίζοντας πρώτα από όλα κάποια από αυτά.